آثار متقابل امواج تلفن همراه (۹۴۰ مگاهرتز) و صوت (۱۰۰ دسی بل، ۷۰۰ تا ۵۷۰۰ هرتز ) بر سطح پلاسمایی هورمون های تیروئیدی در موش های صحرایی

مقدمه و هدف: گسترش استفاده از تلفن همراه و افزایش آلودگی صوتی محیط اطراف ما، از مهم ترین عوامل خطرآفرین سلامتی انسان در عصر فناوری است. هدف این مطالعه، بررسی اثرهای مواجهه با استرس صوتی و امواج تلفن همراه بر سطح سرمی هورمون های t3 و t4 در موش های صحرایی نر بوده است. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی- آزمایشگاهی، موش های صحرایی نر نژاد ویستار، به گروه های «کنترل، مواجهه با امواج تلفن همراه (940 مگاهرتز) روزانه 1، 3 و 6 ساعت، مواجهه با استرس صوتی (100 دسی بل، 700 تا5700 هرتز) روزانه 1، 3 و 6 ساعت و مواجهه توأم با امواج تلفن همراه (940 مگاهرتز) و استرس صوتی (100 دسی بل، 700 تا 5700 هرتز) روزانه 1، 3 و 6 ساعت» تقسیم بندی شدند. پس از هشت هفته، نمونه خون از روش خون گیری از قلب، تهیه و پس از تهیه سرم، میزان هورمون های t3 و t4 با روش elfa اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از نرم افزار 19spss تجزیه وتحلیل شدند. نتایج: نتایج نشان دادند که سطح سرمی t3 در همه گروه های تجربی، نسبت به گروه کنترل، کاهشی معنادار داشته است (001/0p<). سطح سرمی t4 در موش های در مواجهه با امواج تلفن همراه روزانه به مدت 3 و 6 ساعت و در موش های در مواجهه با استرس صوتی روزانه به مدت1، 3 و 6 ساعت و موش های در مواجهه توأم روزانه به مدت 1و 6 ساعت، کاهشی معنادار یافت (05/0p<)؛ درحالی که این تغییرها برای سطح سرمی t4 در گروه های مواجهه با امواج تلفن همراه روزانه به مدت 1 ساعت و مواجهه توأم روزانه به مدت 3 ساعت، نسبت به گروه کنترل مشاهده نشد. نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان می دهند، این دو عامل فیزیکی می توانند آثار یکدیگر را بر میزان مهار ترشح هورمون های تیروئیدی تقویت کنند و ازطرفی، این امر به مدت زمان مواجهه، وابسته است.